viernes, 2 de julio de 2010

Sombra






Vou entebrecida
como noite sin lua
como os nenos adoeceridos
polos medrosos meigallos
¡Lonxe do sol que brila!
Sin descoñocer as estrelas
que n’outro tempo, xeitosas,
moito cintilaron…

No hay comentarios:

Publicar un comentario